၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔ည ပင္လံုၿမိဳ႕ ေစာ္ဘြားမ်ား ထမင္းစားပြဲတြင္ ႁမြက္ၾကားခ်က္

ယခုအစည္းအေ၀းတြင္ ရာ ထူးအားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္အားျဖင့္ အငယ္ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ ေတာ္သည္ကို ေရာက္လာတဲ့ကိစၥ နားလည္တာတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဘာလဲဆိုလွ်င္ ျမန္မာျပည္ႀကီး လြတ္လပ္ေစခ်င္တယ္။ ညီၫြတ္ ေစခ်င္တယ္။ ႀကီးပြားေစခ်င္ တယ္။ သည္ဟာပါပဲ။ တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေအာင္၊ ညီၫြတ္ေအာင္၊ႀကီးပြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမ လဲဆိုတာကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ ေလာက္ကစၿပီး ႀကိဳးစားလာပါ တယ္။ ေနာင္လည္း ႀကိဳးစားပါဦး မယ္။ လံုးလံုးလြတ္လပ္တဲ့ကိစၥ ၿပီးျပတ္သည္အထိ ႀကိဳးစားပါမယ္။

ယခု နားလည္ထားၾကဖို႔ အ ခ်က္က ယခုေခတ္ကမၻာႀကီး၏ အေျခမွာ ဘယ္တိုင္းျပည္မဆို ကိုယ့္တိုင္းျပည္တစ္ျပည္တည္း အထီးတည္းေနႏိုင္တဲ့ အေျခမ်ဳိးမရႏိုင္ဘူး။ တစ္ျပည္ႏွင့္ တစ္ျပည္ေပါင္းစပ္အမွီသဟဲရွိမွ ေနႏုိင္ၾကမည္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။

လူမ်ဳိးစုအေရးႀကီးပံု

ေနာက္တစ္ခ်က္က လူမ်ဳိး ေရးအေၾကာင္းကို ေျပာလိုပါ တယ္။ လူမ်ဳိးေရးဆိုတာမွာလည္း ေရွးေခတ္က ဟစ္ေအာ္လာၾကတဲ့ (အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ၊ ပညာ)ဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိးကို လက္သံုးျပဳလို႔ မလံုေလာက္ေတာ့ဘူး။ အမ်ဳိးဆို ရာမွာ ဘယ္လိုအမ်ဳိးကို တည္ရမလဲ။ ဗမာ၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း ႏွင့္ တျခားအမ်ဳိးမ်ားလည္း ရွိေသးတယ္။ တျခားႏိုင္ငံမ်ားကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ဗမာျပည္မွာလို တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအမ်ားရွိတာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္၊ ဂ်ပန္ျပည္ႏွင့္ ႐ုရွားျပည္တို႔မွာ လည္း သည္အတိုင္းပဲ။ အေမရိ ကန္ျပည္မွာလည္း အဂၤလိပ္စကားကို ေျပာၾကေသာ္လည္း အဂၤလိပ္၊ အီတလီစတဲ့ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ စု ေပါင္းၿပီး လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ထူေထာင္ၿပီး သူတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အ ေမရိကန္လို႔ ဆိုၾကတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္လူမ်ဳိးေရးအားျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ လူ မ်ဳိးတစ္မ်ဳိးတည္းကို လိပ္ခဲတည္း လည္းစြဲၿပီး ယူဆလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ဘာသာစကားကြဲျပားၾကေသာ္လည္းဘာသာစကားပင္တူေသာ္ လည္း လူမ်ဳိးျခားနားမႈလည္း ရွိပါ တယ္။ ဘာသာပင္ မတူေသာ္ လည္း လူမ်ဳိးသီးျခားျဖစ္ေနတာ လည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ- အေမရိကန္ကိုၾကည့္လွ်င္ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေသာ္လည္း ဘာသာစကားတူပါ တယ္။ ႐ုရွားျပည္မွာဆိုလွ်င္ ဘာ သာစကားအမ်ဳိးေပါင္းမ်ားစြာ ကြဲ ေသာ္လည္း လူမ်ဳိးကေတာ့ တစ္မ်ဳိးတည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာသာကို စြဲလမ္းကြဲျပားမႈ

သာသနာဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္ကိုးကြယ္ခ်င္တဲ့ ဘာသာ၊ သာသနာကို ကိုးကြယ္ႏိုင္ၾကတာ ပဲ။ ဗမာျပည္မွာ လူအမ်ားစုက ဗုဒၶ ဘာသာျဖစ္ေပမယ့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ ကိုးကြယ္သူ၊ မဟာေမဒင္ဘာသာကိုးကြယ္သူ၊ နတ္ကိုး ကြယ္သူ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတာပဲ။ သည္ ေတာ့ ဒါေတြကိုစြဲၿပီး လူမ်ဳိးေရး တရားလုပ္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ညီညီၫြတ္ၫြတ္လုပ္ၾကရန္

စစ္ႀကီးအတြင္းက ကြၽန္ေတာ္၀န္ႀကီးလုပ္တုန္းမွာ ကရင္အမ်ဳိး သားတပ္ရင္းဖြဲ႕စဥ္တုန္းက ထ မင္းစားပြဲတစ္ခုမွာ ကရင္စစ္သား တစ္ဦးက လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းညီ ၫြတ္ဖို႔အေၾကာင္း ေျပာတဲ့အထဲ မွာ (ဗမာက ဖဲ႐ိုက္၊ ကရင္က ငါး မွ်ား)ဆိုတာလို အတူတူပါပဲလို႔ ေျပာတာကို သတိရပါတယ္။ ကိုယ့္ေဒသအလိုက္၊ ကိုယ္ယံုၾကည္တာကို ကိုယ္ကိုးကြယ္ေနထိုင္ၾကၿပီး တစ္တိုင္းတစ္ျပည္လံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ကိစၥႀကီးမွာ ညီညီၫြတ္ၫြတ္လုပ္ၾကရင္ ဒါဟာ တစ္မ်ဳိးတည္းလို႔ ယူဆၾကရမယ္။

တစ္မိန္႔တည္း သေဘာတရား

အခ်င္းခ်င္းသေဘာကြဲလြဲမႈ မ်ဳိးဆိုတာကေတာ့ နည္းနည္းပါး ပါးေတာ့ရွိမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ ပါးႏိုင္ငံက ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို လာ ေရာက္ေစာ္ကားလို႔ အသက္ကို စြန္႔ၿပီး မေလွ်ာ့တမ္းကာကြယ္ တိုက္ခိုက္တာကေတာ့ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အလုပ္မ်ဳိးျဖစ္တာ ပဲ။ တိုက္ခိုက္ၾကတဲ့အခါမွာ စစ္ ေသနာပတိဟာ ကရင္ျဖစ္ခ်င္ရင္ လည္း ျဖစ္မယ္။ ကခ်င္။ ခ်င္းျဖစ္ ခ်င္ရင္လည္း ျဖစ္မယ္။ ဘယ္သူ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္မိန္႔တည္း လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာပဲ။

အဆင္းရဲခံၿပီး လုပ္ၾကရမယ္

တစ္တိုင္းျပည္လံုးႀကီးပြားေစခ်င္ရင္ လူအား၊ ေငြအား၊ ပစၥည္း အားနဲ႔ စုေပါင္းၿပီး အင္တိုက္အား တိုက္လုပ္ႏိုင္မွ အက်ဳိးခံစားခြင့္ရွိ ၾကမွာပဲ။ ဗမာကတစ္မ်ဳိး၊ ကရင္ ကတစ္ဖံု၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းတို႔က တျခား အကြဲကြဲအျပားျပားလုပ္ ေနၾကရင္ အက်ဳိးရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။စုေပါင္းလုပ္ၾကမွသာ အက်ဳိးရွိႏုိုင္မယ္။ လုပ္ၾကည့္မွလည္း အက်ဳိးရွိ ေၾကာင္း သိႏိုင္တယ္။ ပထမက်ဳပ္ တို႔ အဆင္းရဲခံရမယ္။ ယခုအခါ အဂၤလန္ျပည္မွာ အစားအေသာက္၊ အ၀တ္အထည္မ်ားမွစ၍ အေတာ္ ေခြၽတာၿပီး အဆင္းရဲခံေနၾက တယ္။ ဒါဘာလဲဆိုရင္ တစ္ျပည္လံုးအတြက္ အက်ဳိးရွိေအာင္လုပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္တာပဲ။ သူတို႔လုပ္နည္းက ပထမအဆင္းရဲခံၿပီး ေနာင္အေကာင္အထည္ေပၚၿပီး အက်ဳိးရွိမွာ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္ေနတယ္။

လြတ္လပ္တဲ့ ဘ၀မ်ဳိးျဖစ္လွ်င္

ဒီထက္ပိုၿပီး ခရီးေရာက္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္တစ္ခု ထားဖို႔ နားလည္ေစခ်င္တာက အင္ဒိုခ်ဳိင္းနား၊ အင္ဒိုနီးရွားစတဲ့ အေရွ႕ဘက္ႏိုင္ငံမ်ား စုေပါင္း ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့အား ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအားမ်ဳိးရွိရင္ေတာ့ ကမၻာ့ထိပ္ တန္းအေျခစိုက္ေရာက္ႏိုင္မွာပဲ။ ေနာက္ဆံုးက်ဳပ္ေျပာခ်င္တာက အဂၤလိပ္နဲ႔ က်ဳပ္တို႔ဟာ (ကြၽန္ႏွင့္ သခင္)ဘ၀မ်ဳိးတြင္ မတည့္ႏိုင္ၾက ေပမယ့္ လြတ္လပ္တဲ့ ဘ၀မ်ဳိးျဖစ္ လွ်င္ မိတ္ေဆြအျဖစ္ႏွင့္ သင့္ျမတ္ ခ်စ္ခင္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။ (မူရင္းသတ္ပုံအတုိင္း)

========

‘‘ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ ထူေထာင္ၾကစို႔’’

ဒီေတာ့ လူမ်ဳိးေရးျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး  ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စံုစံုလင္လင္ေျပာျပၿပီးတဲ့ ေနာက္ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္သစ္ကို တည္ေထာင္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုသေဘာတည္ေထာင္မလား၊ လူမ်ဳိးႀကီး တမ်ဳိးတည္းပဲဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္မ်ဳိး (UnitaryState)  တည္ေထာင္မလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖဆိုလိုတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အျမင္အရဆိုရင္ေတာ့ အထက္လူမ်ဳိးေရးအရ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးမ်ဳိးေတြကို စည္းကမ္းသတ္မွတ္ေပးၿပီးေတာ့ (Unitary State) လူမ်ဳိးႀကီး တစ္မ်ဳိးတည္းဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ဳိးေတာ့ ေထာင္လို႔မျဖစ္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုသေဘာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေပါင္းခါမွ ေဆးအတြက္ေလးတဲ့ ျပည္ေထာင္စု မ်ဳိး၊ လီနင္ေျပာသလို တစ္စိတ္တစ္ေဒသက တစ္ခုလံုးကို ဆန္႔က်င္တဲ့ (The Part Contradicting the whole) ျပည္ေထာင္စုမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုဟာ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈကို   စုေပါင္းၿပီး   စနစ္တက်  စီစဥ္ႏိုင္မယ့္ ျပည္ေထာင္စုမ်ဳိးျဖစ္ရလိမ့္မယ္။ ဒါမွ လူမ်ဳိးအားလံုး တိုင္းသူျပည္သား အမ်ားဆံုးတိုးတက္မႈကို လုပ္ႏိုင္မွာပဲ။ ေပါင္းတယ္ဆိုတာအခ်င္းခ်င္း ေကာင္းက်ဳိးရွိေအာင္ ေပါင္းၾကတာျဖစ္ၿပီးဆိုးက်ဳိးရွိေအာင္ ေပါင္းတာမ်ဳိး ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

၁၉၄၇၊ ေမလ ၁၉ ရက္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံမိန္႔ခြန္းမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္


Credit >>> 7 Day Daily


ျမန္မာစာအုပ္ဆိုင္ Fagebook Page ကို{ ဒီမွာ } သြားျပီး Like ႏွိပ္လိုက္ပါ


ျမန္မာစာအုပ္ဆိုင္ Group ကို{ ဒီမွာ } သြားျပီး Join ႏွိပ္လိုက္ပါ


ျမန္မာစာအုပ္ဆိုင္ မွ တင္ထားသမွ် ကိုဖတ္ခ်င္ရင္{ ဒီမွာ } သြားလိုက္ပါ