ဒီေခါင္းစဥ္ကို မႏၲေလးမွာ စာအုပ္သစ္မိတ္ဆက္ပြဲ ေန႔က ေဟာေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေရးမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတာေတာ့ မႏၲေလးပြဲၿပီးကတည္းကပါ၊ ဒါေပမယ့္ မႏၲေလးက ျပန္လာကတည္းက သင္တန္းသစ္ဖြင့္တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနလို႔ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဟိုတစ္ေန႔က Channel 7 က လာေနတဲ့ the Model Academy အစီအစဥ္ကို ၾကည့္ေနရင္း Judge တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးပီတာက model တစ္ေယာက္ကို ေျပာတဲ့ comment ကို ၾကားလိုက္ေတာ့ ဒီအေၾကာင္းအရာကို ျပန္သတိရလာၿပီး ေရးျဖစ္သြားတာပါ။ ဦးပီတာက “ရလာတဲ့ အခြင့္အလမ္း ဆိုတဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို မိမိရရ ဖမ္းဆုပ္ၿပီး ဆက္တက္ႏိုင္မွ ေအာင္ျမင္မႈကို ရမယ္လို႔” ေျပာပါတယ္။ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းျခင္းမတူေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ သေဘာတရားျခင္းေတာ့ အတူတူပါ။
ဒီေနရာမွာ အခြင့္အေရး (Chance) နဲ႔ အခြင့္အလမ္း (Opportunity) ဆိုတဲ့စကား ႏွစ္လံုးဟာ တူသလိုလိုနဲ႔ အတိအက်ေတာ့ မတူဘူးလို႔ ယူဆပါတယ္။ အခြင့္အေရး ဆိုတာ သူမ်ားေပးမွ ရတာျဖစ္ၿပီး၊ အခြင့္အလမ္းကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးယူလို႔ ရတယ္လို႔ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ ရွိတဲ့လူသားေတြ အားလံုး ဘယ္ေလာက္ပဲ ကံမေကာင္းတဲ့သူျဖစ္ပါေစ အခြင့္အေရး တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ ရႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ႀကိမ္ထက္ပိုရင္လည္း ပိုမယ္၊ လူတိုင္းဟာ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အနည္းဆံုးေတာ့ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ရႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီတစ္ႀကိမ္ကို အမိအရ ဖမ္းဆုတ္ႏုိင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီလို ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုရင္ ကိုယ့္က အဆင္သင့္ျဖစ္ေနဖို႔လိုပါတယ္။ အခြင့္အေရးက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ ေတာ့ မသိႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ့္ဘက္က အၿမဲတမ္း ျပင္ဆင္ေနဖို႔လိုပါတယ္။ အားကစားသမားမ်ားလိုပဲ ကစားပြဲေရာက္မွ ထၿပီးကစားလို႔ မရပါဘူး၊ အၿမဲတမ္းေလ့က်င့္ေနဖို႔ လုိပါတယ္။
အခြင့္အလမ္းကို ကို ဘယ္လိုဖန္တီးမလဲ ? ဒါကလည္း တကယ္လုပ္ႏုိင္ရင္ တကယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္လဲ သိဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ တနည္းေျပာရရင္ ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်င္တဲ့ Professional Career ကို လုပ္ငန္းခြင္မဝင္ခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္ေရြးခ်ယ္ထားသင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အိမ္မက္ကို တစိုက္တမတ္မတ္ ဆက္မက္ေနဖို႔ လိုပါတယ္။ ေလထဲမွာ တိုက္အိမ္ေဆာက္လို႔ မရဘူးလို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ ကမၻာေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တီထြင္ဖန္တီးမႈ မ်ားအားလံုးဟာ စိတ္ကူးကမွ အစျပဳၾကတာပါ။ စိတ္ကူးတြင္ ပံုေဖာ္ တတ္ေသာ အသိဉာဏ္ လို႔ ေခၚႏိုင္တဲ့ Spatial Visual Intelligence ကို အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ား ကတည္းက ပံုေဖာ္ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ စိတ္ကူးတြင္ ပံုေဖာ္ တတ္ေသာ အသိဉာဏ္ (Spatial Visual Intelligence) အားေကာင္းတဲ့ သူေတြက ႀကီးက်ယ္တဲ့ တီထြင္မႈေတြကို ကမၻာႀကီးအတြက္ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ ၾကပါတယ္။
ကိုယ္ရွင္သန္ရွင္တဲ့ Professional Career ကိုေသေသခ်ာခ်ာ ရင္ထဲမွာ ကိန္းေနၿပီဆိုရင္ အဲဒီ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိမ္မက္ တကယ္ အေကာင္အထည္ ေပၚလာဖို႔ အတြက္ အဲဒီ Career နဲ႔ ပတ္သက္တာကိုပဲ ေလ့လာဆည္းပူးဖို႔လိုပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ကို မေရာက္ခင္ကတည္းက ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာ ဆည္းပူး ေလ့က်င့္ေနဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ “ပြဲမဝင္ခင္ အျပင္ကက်င္းပ” စကားလိုပဲ လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္မွ ေလ့လာမယ္ဆိုတာထက္ လုပ္ငန္းခြင္မေရာက္ခင္ ကတည္းက ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ ထားဖို႔လိုပါတယ္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဂီတကို စိတ္ဝင္စားတယ္ ဆိုရင္လည္း ဂီတနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ … ကိုယ့္မွာလည္း Talent ရွွိတဲ့ Music Trand ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဆက္တိုက္ ေလ့လာၿပီး အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ေနဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ အခြင့္အလမ္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ဂီတနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းဆိုရင္ အရင္တုန္းက ဆိုၾကမယ္၊ ေပ်ာ္ၾကမယ္ တစ္ခုတည္းမွာပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ Talent ကိုထုတ္ေဖာ္ခြင့္ ရႏိုင္ေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာ သံစဥ္မ်ားနဲ႔ ကမၻာ (Melody World)၊ ဂီတ တံခါးေလးဖြင့္ပါဦး၊ ဆိုလိုက္ၾကစို႔၊ အိမ္မက္ဆံုရာ စတဲ့ Platform ေတြ ပိုမ်ားလာေနပါၿပီ။
က်န္တဲ့ နယ္ပယ္ေတြမွာလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ၊ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီ … ေက်ာင္းၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ ေခတ္ကာလ အလိုက္ Demand မ်ားတဲ့၊ လူေျပာမ်ားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြမွာ အာ႐ံုမမ်ားဘဲ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို တစ္စိုက္မတ္မတ္ ေလ့လာၿပီး အဲဒီအလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခြင့္အလမ္းကိုပဲ အမိအရ ဖမ္းဆုတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ အရင္တုန္းက ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ R.I.T ကိုပဲ မိဘေတြ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္း၊ ေဆြမ်ိဳးေတြက တက္ေစခ်င္ၾကပါတယ္။ ေဆးတကၠသိုလ္ ဆိုလည္း အားလံုးက ဝိုင္းေဆးခ်င္ၾကပါတယ္၊ ဒီလိုပဲ ေရေၾကာင္း ဆိုေတာ့လည္း အားလံုးက ေရေၾကာင္း၊ LCCI ဆိုလည္း အားလံုးက ဝိုင္းၿပီး LCCI ခ်င္ၾကျပန္ပါတယ္၊ HR .. MBA … BEST … EPS(TOPIK) … Hotel … ေဆးဝါးကၽြမ္းက်င္ စသည္ စသည္ျဖင့္ ေခတ္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေတြ ေၾကာင့္ သင္တန္းမ်ိဳးစံုေတြ တက္ၿပီး ဘြဲ႕ေတြ၊ ဒီပလိုမာေတြ၊ Certificate ေတြစုေဆာင္းရင္းနဲ႔ ဟိုဟာလုပ္ရင္ ေကာင္းႏိုးႏိုး၊ ဒီဟာလုပ္ရင္ ေကာင္းႏိုးႏိုး၊ ဟိုဟာလည္း တတ္သလိုလို၊ ဒီဟာလည္း တတ္သလိုလို၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရေရရာရာ မတတ္ဘဲ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္တတ္ ၾကပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ဥပမာ ေပးခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခါက ျမင္းရယ္၊ ငွက္ရယ္၊ ငါးရယ္၊ ဘဲ တစ္ေကာင္ရယ္ ေတာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာ ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဘဲက သူဟာ ေျပးလည္း ေျပးတတ္တယ္၊ ပ်ံလည္း ပ်ံႏိုင္တယ္၊ ေရးလည္း ကူးႏိုင္တယ္ ဆိုၿပီး ဘက္စံုတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ သူ႔ကိုယ္သူ အထင္ေတြႀကီးေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့့္ ေျပးေတာ့လည္း ျမင္းေလာက္ မေျပးႏိုင္၊ ပ်ံေတာ့လည္း ငွက္ေလာက္ မပ်ံႏိုင္၊ ေရးကူးေတာ့လည္း ငါးေလာက္ မကၽြမ္းက်င္ ဘူးလို႔ သူ႔ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဘက္စံုသိတယ္ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုခုကိုေတာ့ ကၽြမ္းက်င္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဗဟုသုတ အတြက္ အရာရာကို သိေအာင္ ေလ့လာရမွာ မွန္ပါတယ္၊ အသံုးခ်ဖို႔ အတြက္ေတာ့ တစ္ခုခုကို ေသေသခ်ာခ်ာ တတ္ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားရပါမယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ကိုယ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္တတ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ပညာရပ္အတြက္ အခြင့္အလမ္းဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ ဆိုက္ဆိုက္ ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္ …။ အခြင့္အလမ္းကို အမိအရ ဖမ္းဆုပ္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနဖို႔လိုပါတယ္။
“လူငယ္တိုင္း အခြင့္အလမ္းကို ကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးႏိုင္ၾကပါေစ …”
ေအာင္ကိုဦး (UMK)
Be the Best !
cREDIT >==>> https://www.facebook.com/aungkouumk/
<<< စာေပခ်စ္သူ ပရိတ္မ်ား အားလံုး မဂၤလာပါ..
ျမန္မာစာအုပ္ဆိုင္ မွ တင္ဆက္ေသာ စာအုပ္မ်ားကို မည္သူမဆို
လြတ္လပ္စြာျပန္လည္မွ်ေဝႏိုင္ပါတယ္....
အခု လို အားေပးတ့ဲအတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ >>>
0 comments:
Post a Comment