ဟုတ္ပေလ ႏွဳတ္ေခြ်ဟရမွာျဖင့္၊
ပုေဗၺစထင္ရဲ႕ေလ။
ေကာသလငယ္တို႔၊ (သာဓက)
ဘဝအသေရလွ်မ္းပါတဲ့၊
ေရႊနန္းစံရာ နရိန္မွ(တို႕ေတာင္)၊
ခါခ်ိန္တန္ ပ်က္စျမဲဟာမို႕၊
စဲြမိသံေဝ။
အကုသိုလ္ ဃာတကတ္ကယ္က၊
ယခုလို လာလို႕ျဖတ္တာေၾကာင့္၊
ဇရပ္သို႕ ေျပးရ(ရာ)ေလ၊
ေခြးေသသုိ႔(လို႕) ေသရျငား။
သိလ်က္ႏွင့္ပင္၊
ဝိပါက္ တကယ္ထင္လို႔ (ၾကမၼာငင္ေတာ့၊)
ေရႊဉာဏ္ရင္(ရွင္) မေဝခြဲႏိုင္ဘု၊
ပြဲေတြ႕အမွား။
ဦးပုည
(အကြပ္မ်က္မခံရမီ ေနာက္ဆံုးေရးသားသြားေသာ ေလးခ်ိဳး)
0 comments:
Post a Comment